فریبا تابع بردبار؛ مریم شفیعی سروستانی؛ سید روح الله موسوی پور
چکیده
یکی از وظایف اصلی مراکز آموزشی، تربیت نیروهای انسانی مجهز به دانش آینده است که علاوه بر حل مسئله و رفع مشکلات روزمره زندگی بتوانند به نوآوری و اختراع نیز بیندیشند. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم سبکهای یادگیری و خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان بر قابلیت آیندهپژوهی آنان بود. بدین منظور تعداد 220 دانشجوی دانشگاههای ...
بیشتر
یکی از وظایف اصلی مراکز آموزشی، تربیت نیروهای انسانی مجهز به دانش آینده است که علاوه بر حل مسئله و رفع مشکلات روزمره زندگی بتوانند به نوآوری و اختراع نیز بیندیشند. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم سبکهای یادگیری و خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان بر قابلیت آیندهپژوهی آنان بود. بدین منظور تعداد 220 دانشجوی دانشگاههای دولتی شهر شیراز به شیوه خوشهای انتخاب و از طریق پرسشنامههای سبکهای یادگیری وارک (1998)، خودکارآمدی پژوهشی (صالحی، 1390) و قابلیت آیندهپژوهی (پارسا و همکاران، 2011) مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از روش رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد. ضرایب همبستگی بهدستآمده نشان داد که بین ابعاد سبکهای یادگیری بهعنوان متغیرهای برونزای مدل با خودکارآمدی پژوهشی و قابلیت آیندهپژوهی همبستگی وجود دارد. سبک شنیداری و سبک خواندنی- نوشتنی تأثیر مستقیم و معنادار در افزایش قابلیت آیندهپژوهی داشت. خودکارآمدی پژوهشی علاوه بر اثرات مستقیم توانست رابطه بین سبکهای یادگیری و قابلیت آیندهپژوهی را مورد واسطهگیری قرار دهد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که سبکهای یادگیری و خودکارآمدی پژوهشی میتواند پیامدهای یادگیری دانشجویان را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین شناسایی متغیرهای پیدا و پنهان در کلاس درس میتواند به ارتقاء سطح دانش یادگیرندگان کمک کرده و آنها را به خلق دانش و توانایی پیشبینی آینده هدایت نماید.