زهره صیادپور؛ مرجان صیادپور
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر اضطراب و انگیزه پیشرفت تحصیلی بود. طرح پژوهش، آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. از منطقه 5 آموزشوپرورش با روش نمونهگیری خوشهای، دو کلاس ششم دخترانه از دو مدرسه متفاوت بهعنوان گروه آزمایش (40= N) و گواه (40= N) انتخاب شدند. در مرحله پیشآزمون، هر دو گروه به مقیاس ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر اضطراب و انگیزه پیشرفت تحصیلی بود. طرح پژوهش، آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. از منطقه 5 آموزشوپرورش با روش نمونهگیری خوشهای، دو کلاس ششم دخترانه از دو مدرسه متفاوت بهعنوان گروه آزمایش (40= N) و گواه (40= N) انتخاب شدند. در مرحله پیشآزمون، هر دو گروه به مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (1994) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس (1970) پاسخ دادند. سپس در گروه آزمایش، تمامی دروس به مدت دو ماه با روش یادگیری مشارکتی ارائه شدند. درحالیکه به گروه گواه با شیوه متداول آموزش داده شد. پس از دو ماه، هر دو گروه به مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (1994) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس (1970) پاسخ دادند. با استفاده از تحلیل کوواریانس نتایج نشان داد که یادگیری مشارکتی، اضطراب دانشآموزان را کاهش و انگیزش پیشرفت تحصیلی را افزایش میدهد (001/0p <). لزوم آموزش معلمان جهت بهکارگیری شیوه یادگیری مشارکتی در کلاس درس بهمنظور کاهش اضطراب و افزایش انگیزش پیشرفت موردبحث قرار گرفت.