محمد یمینی؛ حسین مهدیان؛ فرشته رحمتی
دوره 15، شماره 54 ، مهر 1400، ، صفحه 126-136
چکیده
هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش انگیزش تحصیلی در رابطه بین باورهای هوشی و خودارزشمندی بود. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ نحوه گرداوری دادهها در زمره پژوهشهای توصیفی از نوع همبستگی و ازلحاظ روش در زمره پژوهشهای کمی بود. جامعه پژوهش حاضر عبارت بود از کلیه دانشآموزان دختر متوسطه شهر بجنورد در سال تحصیلی 1398-1397 بود که 350 ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش انگیزش تحصیلی در رابطه بین باورهای هوشی و خودارزشمندی بود. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ نحوه گرداوری دادهها در زمره پژوهشهای توصیفی از نوع همبستگی و ازلحاظ روش در زمره پژوهشهای کمی بود. جامعه پژوهش حاضر عبارت بود از کلیه دانشآموزان دختر متوسطه شهر بجنورد در سال تحصیلی 1398-1397 بود که 350 نفر با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، انتخاب شدند. جهت سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامههای خودارزشمندی Crocker و همکاران (2003)، انگیزش تحصیلی Harter (1981) و باورهای هوشی Abdul Fattah and Yates (2006) را تکمیل نمودند. نتایج ماتریس همبستگی نشان داد که بین انگیزه تحصیلی، باورهای هوشی و خودارزشمندی روابط معناداری یافت شد. باورهای هوشی بر خودارزشمندی دارای ضریب تأثیر 61/0(استاندارد نشده) بودند که آماره بحرانی مربوط به اثر مستقیم باورهای هوشی و انگیزه تحصیلی بر خودارزشمندی مثبت و در سطح 05/0 معنادار بود؛ یعنی باورهای هوشی بر انگیزه تحصیلی تأثیر مستقیم مثبت نداشت. با توجه به نتایج حاصله میتوان گفت باورهای هوشی و انگیزش تحصیلی از اهمیت بالایی در شکلگیری خودارزشمندی برخوردارند. انگیزش تحصیلی به تنهایی قادر به ایفای نقش میانجی گرانه بین باورهای هوشی و خودارزشمندی بود. لذا در تبیین یافتهها میتوان گفت انگیزش پیشرفت تحصیلی، تنها پیامد هوش فردی یا امکانات سختافزاری موجود در محیطهای اجتماعی نیست، بلکه جنبههای روانشناختی افراد مانند باورهای هوشی و خودارزشمندی نیز در آن نقش اساسی دارند.