سعید مهنا؛ سیاوش طالع پسند؛ شهلا رستمی
دوره 14، شماره 48 ، فروردین 1399، ، صفحه 7-22
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، آزمون روابط ساختاری بین هویت تحصیلی، انگیزش درونی و خودکارآمدی بهعنوان پیشبینی کنندههای درگیری شناختی عمیق دانشجویان بود. شرکتکنندگان کلیه دانشجویان دانشگاه سمنان بودند. نمونه شامل 400 دانشجو (204 پسر و 196 دختر) بودند که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبی انتخاب شدند. شرکتکنندگان پرسشنامه راهبردهای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، آزمون روابط ساختاری بین هویت تحصیلی، انگیزش درونی و خودکارآمدی بهعنوان پیشبینی کنندههای درگیری شناختی عمیق دانشجویان بود. شرکتکنندگان کلیه دانشجویان دانشگاه سمنان بودند. نمونه شامل 400 دانشجو (204 پسر و 196 دختر) بودند که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبی انتخاب شدند. شرکتکنندگان پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دیگروت (1990)، پرسشنامه فرآیند مطالعه بیگز، کمبر و لانگ (2001)، پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند (1989) و پرسشنامه هویت تحصیلی اوزبورن (1997) را تکمیل کردند. دادهها با روش معادلات ساختاری آزمون شد. نتایج نشان داد که مسیر هویت تحصیلی بر درگیری شناختی عمیق، هویت تحصیلی بر خودکارآمدی و انگیزش درونی و خودکارآمدی و انگیزش درونی بر درگیری شناختی عمیق معنادار و مثبت بود. اثر غیرمستقیم هویت تحصیلی بر درگیری شناختی عمیق از طریق خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی مثبت و معنادار بود؛ بنابراین، برای افزایش درگیری شناختی باید به جهتگیریهای انگیزشی، هویت تحصیلی و باورهای خودکارآمدی دانشجویان توجه کرد. تلویحات کاربردی یافتهها موردبحث قرار گرفت.