محمد علی نعمتی؛ مجتبی کرمی پور؛ حسین محمدی چمناری
دوره 9، شماره 31 ، اسفند 1394، ، صفحه 285-325
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه مهارتهای ارتباطی با مهارتهای کارآفرینی در بین دانشجویان دانشکده های علومتربیتی و روانشناسی دانشگاههای علامه طباطبایی و خوارزمی بوده است. این پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل 6000 نفر از دانشجویان دانشکدههای علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاههای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه مهارتهای ارتباطی با مهارتهای کارآفرینی در بین دانشجویان دانشکده های علومتربیتی و روانشناسی دانشگاههای علامه طباطبایی و خوارزمی بوده است. این پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل 6000 نفر از دانشجویان دانشکدههای علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاههای علامه طباطبایی و خوارزمی بوده که با بهرهگیری از روش نمونهگیری طبقهای تصادفی، تعداد 360 دانشجو به طور برابر از دو دانشگاه مورد مطالعه به عنوان نمونه آماری مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، از دو ابزار استاندارد شامل پرسشنامه مهارتهای ارتباطی بارتون جی ای (1990) و پرسشنامه مهارتهای کارآفرینی الاین بیچ (2007) استفاده شده که روایی آنان از طریق بررسی دیدگاههای خبرگان و صاحبنظران این حوزه و پایایی این ابزارها با بهرهگیری از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 72% و 82% محاسبه شده است. در تحقیق پیشرو، از مجموع آزمونهای آمار استنباطی، آزمون t برای گروههای مستقل، تحلیل واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردیده است. نتایج حاکی از آن است که بین میانگینهای مهارتهای ارتباطی و مهارتهای کارآفرینی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی و خوارزمی، تفاوت معنادار وجود نداشته و علاوه بر آن بین مهارتهای ارتباطی با مهارتهای کارآفرینی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.